domheid

Steeds weer stuit ik op voorbeelden van slecht lezen. Ik kreeg een heleboel sympathieke reacties op mijn blog over het ziekenhuisavontuur. Goed bedoeld, wordt op prijs gesteld, maar de talloze wensen van ‘sterkte’ en ‘beterschap’ waren natuurlijk helemaal niet op hun plaats, want uit het stuk blijkt zonneklaar dat een en ander goed was afgelopen en ik al snel weer zo fit als een hoen was.

Nu is dit een voorbeeld waar je je onmogelijk aan kunt ergeren, maar wat ik wel bedenkelijk vind zijn sommige reacties op mijn ‘Warnaars’, miniaturen waarin de fictieve persoon Warnaar aan het woord is. Warnaar heeft bepaalde opvattingen en meningen, maar Warnaar is niet dezelfde persoon als zijn schepper. Hij is een verzonnen iemand die een rol speelt in een stukje literaire fictie. Jawel, hij is kritisch op van alles en nog wat en pissig over vele dingen, maar dat wil niet zeggen dat de schrijver van dat literaire proza die mening deelt, je kunt hen niet 1 op 1 vergelijken.

Dat doet een meneer X op Facebook wel. Die zint het niet dat Warnaar de kabinetsformatie een soap vindt en Wilders en aanhang extreem rechts noemt en gaat dan los met irritant geroep over ‘dat is jou onwaardig Kees’ en nog wat van dat gepruttel. Uiteraard heb ik dit voorbeeld van slecht lezen, of in dit geval kan ik beter zeggen van het niet door hebben wat het verschil tussen een schrijver en een verhaalfiguur is, van mijn Facebookpagina geschrapt. Het zou onaardig zijn zo iemand in zijn hemd te laten staan.