Blog van Kees

20 07, 2024

Huiswerk overgedaan

Door |2024-07-20T10:45:39+00:0020 juli, 2024|Tags: , , |0 Reacties

De proefdruk van Griekse en Cypriotische besognes kwam gisteren eindelijk binnen en hij zag er, eerlijk gezegd, niet uit. Duidelijk dat het de eerste keer was dat deze amateur een boek opmaakte. Ik heb daarom met goede moed mijn huiswerk overgedaan. Ook komt er een andere omslag. De eerste vond ik zelf erg mooi, maar de resolutie van de foto was te laag en om dat probleem nogmaals te vermijden, heb ik een neutralere omslag gemaakt.

Het wachten is nu op de tweede proefdruk. Die komt weer via de post, dus dat kan nog wel een weekje duren. Als alles in orde blijkt wordt het boek gepubliceerd. Ik twijfel of ik een bescheiden presentatie zal houden of niet. Mocht die er komen, dan wordt dat minstens in september, anders zitten mijn potentiële lezers allemaal nog in Griekenland of op Cyprus.

18 07, 2024

Heel vervelend

Door |2024-07-18T08:26:29+00:0018 juli, 2024|Tags: , , |0 Reacties

Binnenkort verschijnt mijn boek Griekse & Cypriotische besognes. Griekenland en Cyprus in het eerste kwart van de 21e eeuw. Het is een keuze uit de artikelen en columns die ik in de afgelopen jaren schreef voor het Griekenland Magazine. Anders dan bij mijn andere boeken, houd ik de uitgave geheel in eigen hand. Een experiment. Ik wil eens zien hoe dat gaat.

Er wordt altijd gezegd dat boeken in eigen beheer nooit hun weg naar de recensenten vinden. Mijn ervaring is dat als je publiceert bij een kleine uitgever die niet de mogelijkheden heeft van een Prometheus, een Bezige Bij of een Arbeiderspers, die boeken hun weg naar de meeste recensenten ook niet vinden. Een enkele uitzondering daargelaten. Mijn Griekenlandboek vindt zijn weg heus wel naar de beperkte groep echt in het land geïnteresseerde lezers, daar ben ik niet bang voor.

Om de laatste hand aan het boek te leggen wacht ik op de drukproef. Die is allang verstuurd en volgens ons topbedrijf Post.nl, dat van de befaamde nauwkeurigheid en degelijkheid, is hij ook allang bij mij bezorgd. Helaas. Ik zou haast zeggen uiteraard heb ik nog niets in de brievenbus aangetroffen en dat is gewoon heel vervelend.

14 07, 2024

Oud-leerling

Door |2024-07-14T10:07:48+00:0014 juli, 2024|Tags: , |0 Reacties

Toen ik Stella leerde kennen had ze een museumkopie van een Griekse amfoor in huis. Ooit, jaren eerder, eens gekocht in een museumwinkel in Thessaloniki of Athene, dat wil ik kwijt zijn. Het bonnetje was in ieder geval verdwenen en dat leverde problemen op toen ze in Nederland kwam wonen en besloot dat de amfoor een plaats verdiende in onze Dordtse woonkamer.

Het is in Griekenland streng verboden originele archeologische voorwerpen zonder vergunning uit te voeren. We hadden het ding keurig ingepakt als handbagage voor in het vliegtuig. Bij de controle werd hij uiteraard gezien. De luchthavenpolitie kwam eraan te pas. De agent vroeg naar het bonnetje. ‘Ik heb dat ding zeker vijftien jaar geleden in een museumwinkel gekocht,’ legde Stella uit, maar de man geloofde haar niet.

Hij wilde hem in beslag nemen, waarop Stella zo furieus werd dat de commandant van de luchthavenpolitie werd geroepen. ‘Wat leuk dat ik u weer eens zie, mevrouw Timonidou. Wat is er aan de hand?’ Een oud-leerling van haar, die het verhaal aanhoorde, de agent fijntjes wees op het stempel onder de voet van de amfoor, waaruit bleek dat het inderdaad een kopie was, en ons vervolgens koffie aanbood in zijn kantoor.

12 07, 2024

Nog maar even nadenken

Door |2024-07-12T10:42:52+00:0012 juli, 2024|Tags: , |0 Reacties

Langzamerhand begin ik alle regen en nattigheid zo hartgrondig zat te worden, dat ik er sterk aan denk mijn volgende bezoek aan Griekenland te vervroegen. Alleen… daar is het weer veel te warm voor een godvrezend mens. Nog maar even blijven nadenken dus en ondertussen er het beste van proberen te maken.

Vandaag begint het Big Rivers festival. Voor mij het hoogtepunt van het jaar. Vorig jaar was het tijdens Big Rivers prachtig weer, maar terwijl ik dit schrijf zeikt het alweer uren van de regen. Toch maar hopen dat het vanavond bij de aftrap droog is, want hoewel Big Rivers altijd geweldig is, zitten we niet op regen te wachten.

Waar ik wel op zit te wachten is de loodgieter, want het dak lekt. Die heeft het erg druk, vrees ik, want hij komt maar niet opdagen. Waar zijn de tijden van het Loodgietend Prijsdier van Gerard Reve gebleven?

3 07, 2024

Dagdroom

Door |2024-07-03T14:05:11+00:003 juli, 2024|Tags: , |0 Reacties

In 1978 maakte ik met een goede vriend (beiden op dat ogenblik vrijgezel), een reis door Schotland. Na een tocht door de hooglanden arriveerden we in het charmante havenplaatsje Ullapool. Vandaar voeren we naar Stornoway op het eiland Lewis, een van de Buiten-Hebriden. Nadat we Lewis hadden verkend reisden we zuidwaarts naar Harris, dat aan Lewis zit vastgeplakt. Een schiereiland in feite.

Op een zonnige dag reden we naar de zuidelijkste punt van Harris, naar het gehucht Rodel, dat in al zijn rust en eenzaamheid diepe indruk op me maakte. De enige weg over het eiland hield daar op. Ik ben er nooit meer geweest, maar zou er altijd nog eens willen kijken. Het zal wel geheel anders zijn dan op de foto, vermoed ik. Misschien ook niet. Sommige plekken op aarde zijn tijdeloos. Ik vond Rodel buitengewoon inspirerend, maar het is er nooit meer van gekomen, zoals met veel van mijn voornemens.

Over de reis door Schotland schrijf ik in mijn literair dagboek dat gaat over de jaren 1975-1979 en als titel Een zootje ongeregeld heeft. Ik wil die reis best nog weleens maken, maar niet alleen. Het liefst samen met de vrouw die, naar ik hoop, ooit mijn Florence Dugdale wordt, maar op wie het wachten is. Misschien een even zoete dagdroom als een terugkeer naar Rodel.

30 06, 2024

Donkere wolken

Door |2024-06-30T11:06:29+00:0030 juni, 2024|Tags: , , |0 Reacties

Het was gisteren mooi zomerweer. Een uitzondering die van mij regel mag worden. Ik had een stadswandeling met een bijzonder aardige familiegroep en ben daarna naar de Kunstkerk getogen voor het Nooit Terug literaire festival. Een paar optredens gevolgd, maar er was meer te doen in de stad. Bijvoorbeeld de afsluiting van het Bachfestival. De zon scheen, Dordrecht bruiste, de terrassen zaten vol, het leek even alsof er geen donkere wolken boven de Nederlandse kunst en cultuur hangen, nu we aanstonds een kabinet krijgen waarin een uitgesproken cultuurvijandige haatpartij is vertegenwoordigd. Niet eens een echte partij maar een stichting onder een dictator als eenhoofdig bestuurslid. Op mijn leeftijd telt elke dag genieten als een belangrijke dag. Gelukkig is de boekenmarkt er aanstaande zondag en hebben we in het weekeinde daarna het heerlijke Big Rivers-festival. Hoe lang nog?

26 06, 2024

Komt dat horen!

Door |2024-06-26T10:19:42+00:0026 juni, 2024|Tags: , , |0 Reacties

Het is even zomer. Heerlijk. Het zwoele weer maakte zelfs de derde helft van de waardeloze wedstrijd Nederland-Oostenrijk op het terras van de Visser tot een genoegen. Vandaag wordt het nog ietsje warmer dan gisteren. Ik vind het prima, mijn limiet ligt zo’n beetje bij de vijfendertig graden boven nul, maar ik vraag me af hoeveel belangstellenden de verleidingen van het terras zullen trotseren om naar de presentatie te komen van de Keurbijbel, vanmiddag om 16.00u in de Dordtse openbare bibliotheek aan de Groenmarkt.

Aan mij zal het niet liggen. Ik ga met plezier de laatste hand leggen aan mijn verhaal, dat zal gaan over wat een Statenbijbel nu precies is, wat Dordrecht daarmee te maken heeft en hoe het komt dat de stad vanaf eind zestiende tot in de eerste helft van de zeventiende eeuw het centrum van de calvinistische boekdrukkerij was.

Ook in latere perioden kent Dordt, waar voor 1572 geen drukker te bekennen was, een aantal belangrijke boekdrukkers annex uitgevers, zoals de familie Van Braam, waarvan een dochter uiteindelijk trouwde met een telg uit een andere drukkersfamilie, Blussé. Tot begin twintigste eeuw was de firma Blussé & Van Braam actief in Dordt, zei het tenslotte uitsluitend als boekhandel aan het Scheffersplein. Als je denkt dat het vanmiddag over een saai onderwerp gaat, dan zit je geweldig fout, knoop dat maar even in je oren. Er is trouwens een borrel na. Prima met deze heerlijke temperaturen.

21 06, 2024

Grote Markt

Door |2024-06-21T13:09:37+00:0021 juni, 2024|Tags: , |0 Reacties

Ik ben geboren en opgegroeid in de negentiende eeuwse schil. Geboren op de Vrieseweg, boven de poort naar de Blekershof en na een paar jaar verhuisd naar de kosterswoning van de Remonstrantse kerk aan de Cornelis de Wittstraat. Toen ik het ouderlijk huis uitging, in 1974, betrok ik een huisje in de Marcellus Schampersstraat en vierenveertig jaar geleden kocht ik het pand waar ik nu woon, in de Transvaalbuurt, maar tussendoor, van 1977 tot 1980 heb ik heel even op de Waag gewoond, met uitzicht op het lelijkste plein van West-Europa, de Grote Markt.

Hoewel het gebouw er van buiten niet uitzag (en uitziet) vonden mijn toenmalige vriendin en ik het best een aardig flatje. Een ruime keuken, drie kamers en een toilet apart van de badkamer, zodat je ’s morgens niet in de geuren van je partner je tanden hoefde te poetsen. De badkamer was voorzien van een lavet, een betonnen bak op ongeveer een meter hoogte van de grond, waar je in moest klimmen om te kunnen douchen. Bepaald onhandig als je lekker samen een stortbad wilde nemen, maar ideaal voor de amateurfotograaf die ik toen was. De badkamer had geen ramen, je legde een plank over het lavet en je kon naar hartelust afdrukken in je doka.

Die doka was een van de dingen die ik miste, toen ik in 1980 mijn huidige woning kocht en natuurlijk de aanwezigheid van Visser, de stamkroeg, om de hoek. Het zelf foto’s afdrukken heb ik toen snel opgegeven. De stamkroeg ben ik tot op de dag van vandaag trouw.

17 06, 2024

Hemd

Door |2024-06-17T14:52:27+00:0017 juni, 2024|Tags: , |0 Reacties

Steeds weer stuit ik op voorbeelden van slecht lezen. Ik kreeg een heleboel sympathieke reacties op mijn blog over het ziekenhuisavontuur. Goed bedoeld, wordt op prijs gesteld, maar de talloze wensen van ‘sterkte’ en ‘beterschap’ waren natuurlijk helemaal niet op hun plaats, want uit het stuk blijkt zonneklaar dat een en ander goed was afgelopen en ik al snel weer zo fit als een hoen was.

Nu is dit een voorbeeld waar je je onmogelijk aan kunt ergeren, maar wat ik wel bedenkelijk vind zijn sommige reacties op mijn ‘Warnaars’, miniaturen waarin de fictieve persoon Warnaar aan het woord is. Warnaar heeft bepaalde opvattingen en meningen, maar Warnaar is niet dezelfde persoon als zijn schepper. Hij is een verzonnen iemand die een rol speelt in een stukje literaire fictie. Jawel, hij is kritisch op van alles en nog wat en pissig over vele dingen, maar dat wil niet zeggen dat de schrijver van dat literaire proza die mening deelt, je kunt hen niet 1 op 1 vergelijken.

Dat doet een meneer X op Facebook wel. Die zint het niet dat Warnaar de kabinetsformatie een soap vindt en Wilders en aanhang extreem rechts noemt en gaat dan los met irritant geroep over ‘dat is jou onwaardig Kees’ en nog wat van dat gepruttel. Uiteraard heb ik dit voorbeeld van slecht lezen, of in dit geval kan ik beter zeggen van het niet door hebben wat het verschil tussen een schrijver en een verhaalfiguur is, van mijn Facebookpagina geschrapt. Het zou onaardig zijn zo iemand in zijn hemd te laten staan.

13 06, 2024

Met de schrik vrijgekomen/Got away with it

Door |2024-06-13T11:31:26+00:0013 juni, 2024|Tags: , |0 Reacties

Ik ben weer eens met de schrik vrijgekomen. Zo sta je te swingen op een popfestival en zo word je met een ambulance naar het ziekenhuis afgevoerd. Wat was er aan de hand? Gistermorgen werd ik plotseling duizelig. Ik heb weleens dat ik even een licht gevoel in mijn hoofd heb en op een wolk lijk te lopen, maar dat is meestal heel snel voorbij. Gisteren ging het niet voorbij en dus heb ik uiteindelijk de huisarts gebeld, die onmiddellijk langs kwam. Om een lang verhaal kort te houden: het kon een herseninfarct zijn of een storing aan het evenwichtsorgaan. Gelukkig heb ik een huisarts die geen risico’s neemt en dus werd de ambulance gebeld.

In het Albert Schweitzer ziekenhuis werd direct met grote voortvarendheid een CT-scan gemaakt en werden allerlei tests gedaan. Ik moest aanvankelijk een nachtje ter observatie blijven, hoewel de duizeligheid langzamerhand was verdwenen. Na nog een serie tests, sloten de artsen een vasculair probleem echter toch uit. Conclusie: een storing in mijn evenwichtsorgaan. Mijn goede vriendin Lé, die direct te hulp was geschoten en wat spullen voor de nacht was gaan halen, kon me alsnog naar huis brengen. Daar hebben we bij een bakkie koffie van de schrik zitten bekomen. Naar de kroeg ben ik daarna maar even niet gegaan.

Once again I got away with it. One moment you are swinging at a pop festival and a couple of days later you are taken to hospital in an ambulance. What happened? Yesterday morning I suddenly felt dizzy. I sometimes feel light-headed for a moment and feel like I’m walking on a cloud, but that usually passes very quickly. Yesterday it didn’t go away and so I finally called my GP, who came immediately. To make a long story short: it could have been a cerebral infarction or a balance organ problem. Luckily I have a GP who doesn’t take any risks, so the ambulance was called.

A CT scan was immediately made with great speed at the Albert Schweitzer hospital and all kinds of tests were done. I initially had to stay overnight for observation, although the dizziness gradually disappeared. However, after another series of tests, the doctors ruled out a vascular problem. Conclusion: a disturbance in my balance organ. My good friend Lé, who immediately came to help and went to get some things for the night, took me home. There we recovered from the adventure with a coffee. After that I stayed home thinking going to my local wasn’t such a good idea.

Ga naar de bovenkant