Stella bakte altijd zelf ons brood. Toen ze ziek werd nam ik dat van haar over en na haar overlijden ben ik er mee doorgegaan. Zonder broodmachine, gewoon het handwerk, lekker kneden, de boel laten rijzen, weer kneden en laten rijzen en dan de oven in. Op de een of andere manier raak ik er van in een goed humeur, vooral van de heerlijke geur als het deeg staat te rijzen en als het verse resultaat ligt af te koelen.