kleding

Maandagmiddag verscheen een clubje kleurrijk geklede dames op het terras van Centre Ville. Danseressen uit het noorden van Thailand, zo vernamen we desgevraagd. Waar en wanneer ze gingen dansen werd niet duidelijk, de dames glimlachten vriendelijk, maar waren verder weinig mededeelzaam.

Hun kleding was wel een groot contrast met de smakeloze lorren waarin veel Dordtse dames en heren zich op zomerdagen kleden. Al die mannen die voor joker lopen in belachelijke halfkorte broeken, sommigen met daaronder sandalen waarin de vreselijkst ogende sokken. Anderen met blote voeten, ook in sandalen, met uitzicht op zo’n reeks onverzorgde kalknagels.

Ook de dames kunnen er wat van. Hoeveel lillend vlees zie je op een middag niet op de Voorstraat lopen in veel te korte broekjes of rokjes die misschien leuk staan bij een tiener, maar niet bij een moeke van tegen de negentig kilo?

Ik heb ook een buik, maar die laat ik echt niet onder mijn t-shirt uit hangen. Een t-shirt draag ik alleen in de tuin, nooit op straat, maar dit terzijde. En dan hebben we ook nog die overdaad aan tatoeages. Goed, iedereen mag erbij lopen hoe hij of zij wil, maar ik hoef het niet allemaal esthetisch geslaagd te vinden.