Toen ik Stella leerde kennen had ze een museumkopie van een Griekse amfoor in huis. Ooit, jaren eerder, eens gekocht in een museumwinkel in Thessaloniki of Athene, dat wil ik kwijt zijn. Het bonnetje was in ieder geval verdwenen en dat leverde problemen op toen ze in Nederland kwam wonen en besloot dat de amfoor een plaats verdiende in onze Dordtse woonkamer.
Het is in Griekenland streng verboden originele archeologische voorwerpen zonder vergunning uit te voeren. We hadden het ding keurig ingepakt als handbagage voor in het vliegtuig. Bij de controle werd hij uiteraard gezien. De luchthavenpolitie kwam eraan te pas. De agent vroeg naar het bonnetje. ‘Ik heb dat ding zeker vijftien jaar geleden in een museumwinkel gekocht,’ legde Stella uit, maar de man geloofde haar niet.
Hij wilde hem in beslag nemen, waarop Stella zo furieus werd dat de commandant van de luchthavenpolitie werd geroepen. ‘Wat leuk dat ik u weer eens zie, mevrouw Timonidou. Wat is er aan de hand?’ Een oud-leerling van haar, die het verhaal aanhoorde, de agent fijntjes wees op het stempel onder de voet van de amfoor, waaruit bleek dat het inderdaad een kopie was, en ons vervolgens koffie aanbood in zijn kantoor.
