Verrassing
Voor eerste paasdag had ik geen afspraken gemaakt. Het zou een aangename, rustige dag worden. Lekker lezen in Intermezzo van Sally Rooney en een rondje door de buurt maken, genieten van de schilderachtige stegen en straatjes in de Ano Polis. Misschien een tsipouro bij een van de weinige gelegenheden die eerste paasdag open zijn. Veel Grieken vieren deze dag met familie of vrienden, vaak in het dorp van herkomst. Wellicht dat de buurt daarom zo’n ongewoon stille indruk maakte.
Tegen een uur of drie begon ik aan mijn wandelingetje. Ik liep langs Konaki, mijn favoriete buurtrestaurant, dat ook gesloten was, al stond de deur open. Net wilde ik de Moreas inslaan toen eigenaar Dimitris in de deuropening verscheen en me riep. Hij zat met enkele vrienden aan de dis en nodigde me uit mee te eten. In plaats van een wandeling werd het onverwacht een heel gezellige middag met wijn, heerlijke gerechten en rebetikamuziek.
Je kunt op de Grieken over veel mopperen, hun verkeersgedrag, bijvoorbeeld, de kuilen en gaten in de trottoirs (althans hier in de bovenstad) of hun vreselijke bureaucratie, maar wat gastvrijheid betreft zijn ze ongeëvenaard.
