feestdagen

Beetje lullig

Zou het ongehoord deprimerende weer van vandaag symbool zijn voor wat ons in 2025 te wachten staat? Terwijl de regen op het lichtluik van onze werkkamer klettert en de storm rond het huis giert, ben ik geneigd te denken van wel. Wat een deceptie na de feestdagen, die ik op zeer plezierige wijze met vrienden en familie heb doorgebracht.

Ik ben de hele dag de deur niet uit geweest omdat ik geen aanvechting had in dit weer op zoek te gaan naar welk horeca etablissement vandaag wel open is. Gelukkig heb ik nog stapels boeken om te lezen en genoeg andere dingen te doen. Een nieuw praatje opnemen, bijvoorbeeld, dat inmiddels op mijn Youtube-kanaal is verschenen.

Een paar dagen geleden stuurde de Griekse belastingdienst mij een e-mail om me prettige feestdagen en een goed 2025 te wensen. Op de laatste dag van het jaar rolden twee voorlopige aanslagen over 2025 van de Nederlandse belastingdienst mijn inbox in. Jawel, die aanslagen werden verwacht, meestal komen ze binnen als januari een paar dagen oud is. Dat het op de laatste dag van het jaar is, nu ja, het zij zo, maar gezien de dagtekening van 31 januari hadden ze die mails best op een minder lullig ogenblik kunnen versturen.

Hoe dan ook. Ik wens iedereen het beste voor 2025. Hopenlijk kunnen we op 31 december aanstaande zeggen dat het ondanks alle sombere vooruitzichten nog is meegevallen. Dan komen de voorlopige aanslagen misschien ook weer op een iets sympathieker moment.

Foto: Jasmijn Wapperom

Peanuts

De donkere dagen voor kerst, of tegenwoordig vooral de gore regendagen voor kerst: ik ben ze helemaal zat. Gelukkig heb ik een waterdichte jas, een zonnig humeur en een open haard. Gisteren is de schoorsteenveger geweest, dus die haard kan weer volop aan. Voor de activisten die bij een open haard vlekken in de nek krijgen: ik stook paraffineblokken die niet of nauwelijks vervuiling opleveren, want ik ben te lui om hout te hakken.

Ik heb dit jaar geen boom opgetuigd. Ik had er de energie niet voor, maar we branden wel extra kaarsen. Dat schijnt ook al slecht te zijn, net als drank, roken en foute grapjes over vrouwen. Het zal wel, het is tenslotte peanuts vergeleken met wat er voor verschrikkelijks in de wereld gebeurt. Ik vind het allemaal heel erg, maar ik kan er weinig aan veranderen, daarom trek ik me tevreden terug in de achttiende eeuw. Een geweldige tijd, tenminste, als je vermogend was en kerngezond.

Van de Boven Ons Gestelde Autoriteiten moeten we een noodpakket in huis halen. Je weet maar nooit of de dijk doorbreekt, of Putin op de knop drukt of dat Israel Den Haag binnenvalt om de opgepakte Netanyahu van het Strafhof te bevrijden. Zelf dacht ik eigenlijk meer aan een kerstpakket.