klok-2023

Over Kees Klok

Deze auteur heeft nog geen informatie verstrekt.
So far Kees Klok has created 103 blog entries.

Curieus

Bobby Kinghe voetbalteam

Ik herinner me wel dat we in 1973 met de nog jonge stichting Bobby Kinghe een voetbalteam hadden dat meespeelde in een competitie tussen allerlei Dordtse organisaties die iets deden op cultureel of aanverwant gebied. Het kan ook zijn dat er enkele kroegenteams meededen, want ik herinner me ook een klinkende overwinning op dat van Sprankje Groen, ik meen 5-1. Ik maakte toen een eigen goal, wat me niet in dank werd afgenomen. Wat ik niet meer wist is dat er van zo’n wedstrijd eens een kort filmpje is opgenomen, dat door mijn goede vriend Han van Gorkom op MP4 is gezet. De kwaliteit is niet hoog, het screenshot daarom ook niet, maar de personen zijn nog wel herkenbaar. Het is waarschijnlijk rust, of de wedstrijd is net over, dat weet ik uiteraard niet meer. Ik sta hier als tweede van rechts te praten met een onbekende toeschouwer en Bep Schoor, de verloofde van Han. Curieus jezelf ineens te zien als langharige student van bijna 22, in een voetbaltenue. Dat laatste is misschien het meest curieuze van alles voor een dichtende schaker.

Door |2024-08-12T11:43:53+00:0011 augustus, 2024|Tags: , |0 Reacties

Nieuw Boekenpraatje

Dit weekeinde heb ik weer een Boekenpraatje opgenomen. Over twee historische werken: Seks in de Renaissance van Marlisa den Hartog en De adembenemende achttiende eeuw van Francis Weyns. Boeiend om te lezen over de overeenkomsten en verschillen tussen de opvattingen over seksualiteit in de Italiaanse Renaissance en onze huidige tijd en dat er ook verbanden zijn met sommige ideeën uit de achttiende eeuw, een periode waarin veel werd gezaaid dat in later eeuwen werd geoogst. Het Boekenpraatje vind je hier.

Door |2024-08-06T05:27:17+00:006 augustus, 2024|Tags: , |0 Reacties

Hij is er!

De tweede proefdruk van mijn nieuwe boek liet, in tegenstelling tot de eerste, niet lang op zich wachten. De opvolger van de PTT deed voor de verandering eens keurig waarvoor ze wordt betaald. Hij zag er ook beduidend beter uit dan de eerste. Slechts twee typografische foutjes ontdekte ik, beiden aan mezelf te wijten. Die heb ik hersteld en nadat ik alles nog eens heb gecontroleerd, heb ik de knop ‘Publiceren’ ingedrukt. Het heeft midden in de zomer geen zin om een presentatie te organiseren. Dat doen we in het najaar. Hij wordt te zijner tijd aangekondigd op deze site, op Linkedln, op Facebook en in het weekblad Dordt Centraal. Het boek is al wel te bestellen, maar niet bij mij. Dat kan uitsluitend via deze link of bij boekhandel Vos & Van der Leer in Dordrecht.

Door |2024-07-31T12:45:29+00:0031 juli, 2024|Tags: , , |0 Reacties

34 Jaar geleden/Πριν 34 χρόνια

Het is vandaag 34 jaar geleden dat Stella en ik trouwden. In Thessaloniki. Een prachtige dag waaraan ik nog steeds met ontroering terugdenk. We wisten gelukkig nog niet dat Stella zeventien jaar later veel te jong zou komen te overlijden.

Het was een heel warme dag, het kwik liep op tot 38 graden. Gelukkig was de plechtigheid pas om acht uur ’s avonds, maar ook toen was het nog tropisch warm. Daarna was de bruiloft, in een feestgelegenheid op een heuvel boven de stad, waar het iets koeler was. Gegeten en gedanst werd er volop.

Vanuit Nederland waren alleen mijn ouders aanwezig, want in augustus hielden we nog een Hollandse bruiloft. Iets minder warm, maar daarom niet minder geslaagd.

Σήμερα συμπληρώνονται 34 χρόνια από τότε που παντρευτήκα με τη Στέλλα. Στη Θεσσαλονίκη. Μια υπέροχη μέρα που ακόμα θυμάμαι με συγκίνηση. Ευτυχώς, δεν ξέραμε ακόμη ότι η Στέλλα θα πέθαινε πολύ νέα δεκαεπτά χρόνια αργότερα.

Ήταν μια πολύ ζεστή μέρα, η θερμοκρασία ανέβηκε στους 38 βαθμούς. Ευτυχώς, η τελετή δεν ήταν μέχρι τις οκτώ το βράδυ, αλλά ακόμα και τότε ήταν τροπικά ζεστή. Μετά έγινε ο γάμος, σε ένα χώρο πάρτι σε έναν λόφο πάνω από την πόλη, όπου είχε λίγο πιο δροσιά. Υπήρχε άφθονο φαγητό και χορός.

Μόνο οι γονείς μου ήταν παρόντες από την Ολλανδία, γιατί είχαμε έναν ολλανδικό γάμο τον Αύγουστο. Λίγο λιγότερο ζεστό, αλλά όχι λιγότερο επιτυχημένο.

Door |2024-07-28T10:04:57+00:0028 juli, 2024|Tags: , , |0 Reacties

Huiswerk overgedaan

De proefdruk van Griekse en Cypriotische besognes kwam gisteren eindelijk binnen en hij zag er, eerlijk gezegd, niet uit. Duidelijk dat het de eerste keer was dat deze amateur een boek opmaakte. Ik heb daarom met goede moed mijn huiswerk overgedaan. Ook komt er een andere omslag. De eerste vond ik zelf erg mooi, maar de resolutie van de foto was te laag en om dat probleem nogmaals te vermijden, heb ik een neutralere omslag gemaakt.

Het wachten is nu op de tweede proefdruk. Die komt weer via de post, dus dat kan nog wel een weekje duren. Als alles in orde blijkt wordt het boek gepubliceerd. Ik twijfel of ik een bescheiden presentatie zal houden of niet. Mocht die er komen, dan wordt dat minstens in september, anders zitten mijn potentiële lezers allemaal nog in Griekenland of op Cyprus.

Door |2024-07-20T10:45:39+00:0020 juli, 2024|Tags: , , |0 Reacties

Heel vervelend

Binnenkort verschijnt mijn boek Griekse & Cypriotische besognes. Griekenland en Cyprus in het eerste kwart van de 21e eeuw. Het is een keuze uit de artikelen en columns die ik in de afgelopen jaren schreef voor het Griekenland Magazine. Anders dan bij mijn andere boeken, houd ik de uitgave geheel in eigen hand. Een experiment. Ik wil eens zien hoe dat gaat.

Er wordt altijd gezegd dat boeken in eigen beheer nooit hun weg naar de recensenten vinden. Mijn ervaring is dat als je publiceert bij een kleine uitgever die niet de mogelijkheden heeft van een Prometheus, een Bezige Bij of een Arbeiderspers, die boeken hun weg naar de meeste recensenten ook niet vinden. Een enkele uitzondering daargelaten. Mijn Griekenlandboek vindt zijn weg heus wel naar de beperkte groep echt in het land geïnteresseerde lezers, daar ben ik niet bang voor.

Om de laatste hand aan het boek te leggen wacht ik op de drukproef. Die is allang verstuurd en volgens ons topbedrijf Post.nl, dat van de befaamde nauwkeurigheid en degelijkheid, is hij ook allang bij mij bezorgd. Helaas. Ik zou haast zeggen uiteraard heb ik nog niets in de brievenbus aangetroffen en dat is gewoon heel vervelend.

Door |2024-07-18T08:26:29+00:0018 juli, 2024|Tags: , , |0 Reacties

Oud-leerling

Toen ik Stella leerde kennen had ze een museumkopie van een Griekse amfoor in huis. Ooit, jaren eerder, eens gekocht in een museumwinkel in Thessaloniki of Athene, dat wil ik kwijt zijn. Het bonnetje was in ieder geval verdwenen en dat leverde problemen op toen ze in Nederland kwam wonen en besloot dat de amfoor een plaats verdiende in onze Dordtse woonkamer.

Het is in Griekenland streng verboden originele archeologische voorwerpen zonder vergunning uit te voeren. We hadden het ding keurig ingepakt als handbagage voor in het vliegtuig. Bij de controle werd hij uiteraard gezien. De luchthavenpolitie kwam eraan te pas. De agent vroeg naar het bonnetje. ‘Ik heb dat ding zeker vijftien jaar geleden in een museumwinkel gekocht,’ legde Stella uit, maar de man geloofde haar niet.

Hij wilde hem in beslag nemen, waarop Stella zo furieus werd dat de commandant van de luchthavenpolitie werd geroepen. ‘Wat leuk dat ik u weer eens zie, mevrouw Timonidou. Wat is er aan de hand?’ Een oud-leerling van haar, die het verhaal aanhoorde, de agent fijntjes wees op het stempel onder de voet van de amfoor, waaruit bleek dat het inderdaad een kopie was, en ons vervolgens koffie aanbood in zijn kantoor.

Door |2024-07-14T10:07:48+00:0014 juli, 2024|Tags: , |0 Reacties

Nog maar even nadenken

Langzamerhand begin ik alle regen en nattigheid zo hartgrondig zat te worden, dat ik er sterk aan denk mijn volgende bezoek aan Griekenland te vervroegen. Alleen… daar is het weer veel te warm voor een godvrezend mens. Nog maar even blijven nadenken dus en ondertussen er het beste van proberen te maken.

Vandaag begint het Big Rivers festival. Voor mij het hoogtepunt van het jaar. Vorig jaar was het tijdens Big Rivers prachtig weer, maar terwijl ik dit schrijf zeikt het alweer uren van de regen. Toch maar hopen dat het vanavond bij de aftrap droog is, want hoewel Big Rivers altijd geweldig is, zitten we niet op regen te wachten.

Waar ik wel op zit te wachten is de loodgieter, want het dak lekt. Die heeft het erg druk, vrees ik, want hij komt maar niet opdagen. Waar zijn de tijden van het Loodgietend Prijsdier van Gerard Reve gebleven?

Door |2024-07-12T10:42:52+00:0012 juli, 2024|Tags: , |0 Reacties

Dagdroom

In 1978 maakte ik met een goede vriend (beiden op dat ogenblik vrijgezel), een reis door Schotland. Na een tocht door de hooglanden arriveerden we in het charmante havenplaatsje Ullapool. Vandaar voeren we naar Stornoway op het eiland Lewis, een van de Buiten-Hebriden. Nadat we Lewis hadden verkend reisden we zuidwaarts naar Harris, dat aan Lewis zit vastgeplakt. Een schiereiland in feite.

Op een zonnige dag reden we naar de zuidelijkste punt van Harris, naar het gehucht Rodel, dat in al zijn rust en eenzaamheid diepe indruk op me maakte. De enige weg over het eiland hield daar op. Ik ben er nooit meer geweest, maar zou er altijd nog eens willen kijken. Het zal wel geheel anders zijn dan op de foto, vermoed ik. Misschien ook niet. Sommige plekken op aarde zijn tijdeloos. Ik vond Rodel buitengewoon inspirerend, maar het is er nooit meer van gekomen, zoals met veel van mijn voornemens.

Over de reis door Schotland schrijf ik in mijn literair dagboek dat gaat over de jaren 1975-1979 en als titel Een zootje ongeregeld heeft. Ik wil die reis best nog weleens maken, maar niet alleen. Het liefst samen met de vrouw die, naar ik hoop, ooit mijn Florence Dugdale wordt, maar op wie het wachten is. Misschien een even zoete dagdroom als een terugkeer naar Rodel.

Door |2024-07-03T14:05:11+00:003 juli, 2024|Tags: , |0 Reacties

Donkere wolken

Het was gisteren mooi zomerweer. Een uitzondering die van mij regel mag worden. Ik had een stadswandeling met een bijzonder aardige familiegroep en ben daarna naar de Kunstkerk getogen voor het Nooit Terug literaire festival. Een paar optredens gevolgd, maar er was meer te doen in de stad. Bijvoorbeeld de afsluiting van het Bachfestival. De zon scheen, Dordrecht bruiste, de terrassen zaten vol, het leek even alsof er geen donkere wolken boven de Nederlandse kunst en cultuur hangen, nu we aanstonds een kabinet krijgen waarin een uitgesproken cultuurvijandige haatpartij is vertegenwoordigd. Niet eens een echte partij maar een stichting onder een dictator als eenhoofdig bestuurslid. Op mijn leeftijd telt elke dag genieten als een belangrijke dag. Gelukkig is de boekenmarkt er aanstaande zondag en hebben we in het weekeinde daarna het heerlijke Big Rivers-festival. Hoe lang nog?

Door |2024-06-30T11:06:29+00:0030 juni, 2024|Tags: , , |0 Reacties
Ga naar de bovenkant