Blog – Pagina 2 – Kees Klok

12 07, 2024

Nog maar even nadenken

Door Kees Klok|2024-07-12T10:42:52+00:0012 juli, 2024|Tags: Big Rivers, festivals|0 Reacties

Langzamerhand begin ik alle regen en nattigheid zo hartgrondig zat te worden, dat ik er sterk aan denk mijn volgende bezoek aan Griekenland te vervroegen. Alleen… daar is het weer veel te warm voor een godvrezend mens. Nog maar even blijven nadenken dus en ondertussen er het beste van proberen te maken.

Vandaag begint het Big Rivers festival. Voor mij het hoogtepunt van het jaar. Vorig jaar was het tijdens Big Rivers prachtig weer, maar terwijl ik dit schrijf zeikt het alweer uren van de regen. Toch maar hopen dat het vanavond bij de aftrap droog is, want hoewel Big Rivers altijd geweldig is, zitten we niet op regen te wachten.

Waar ik wel op zit te wachten is de loodgieter, want het dak lekt. Die heeft het erg druk, vrees ik, want hij komt maar niet opdagen. Waar zijn de tijden van het Loodgietend Prijsdier van Gerard Reve gebleven?

Lees meer

3 07, 2024

Dagdroom

Door Kees Klok|2024-07-03T14:05:11+00:003 juli, 2024|Tags: reizen, Schotland|0 Reacties

In 1978 maakte ik met een goede vriend (beiden op dat ogenblik vrijgezel), een reis door Schotland. Na een tocht door de hooglanden arriveerden we in het charmante havenplaatsje Ullapool. Vandaar voeren we naar Stornoway op het eiland Lewis, een van de Buiten-Hebriden. Nadat we Lewis hadden verkend reisden we zuidwaarts naar Harris, dat aan Lewis zit vastgeplakt. Een schiereiland in feite.

Op een zonnige dag reden we naar de zuidelijkste punt van Harris, naar het gehucht Rodel, dat in al zijn rust en eenzaamheid diepe indruk op me maakte. De enige weg over het eiland hield daar op. Ik ben er nooit meer geweest, maar zou er altijd nog eens willen kijken. Het zal wel geheel anders zijn dan op de foto, vermoed ik. Misschien ook niet. Sommige plekken op aarde zijn tijdeloos. Ik vond Rodel buitengewoon inspirerend, maar het is er nooit meer van gekomen, zoals met veel van mijn voornemens.

Over de reis door Schotland schrijf ik in mijn literair dagboek dat gaat over de jaren 1975-1979 en als titel Een zootje ongeregeld heeft. Ik wil die reis best nog weleens maken, maar niet alleen. Het liefst samen met de vrouw die, naar ik hoop, ooit mijn Florence Dugdale wordt, maar op wie het wachten is. Misschien een even zoete dagdroom als een terugkeer naar Rodel.

Lees meer

30 06, 2024

Donkere wolken

Door Kees Klok|2024-06-30T11:06:29+00:0030 juni, 2024|Tags: boeken, cultuur, festivals|0 Reacties

Het was gisteren mooi zomerweer. Een uitzondering die van mij regel mag worden. Ik had een stadswandeling met een bijzonder aardige familiegroep en ben daarna naar de Kunstkerk getogen voor het Nooit Terug literaire festival. Een paar optredens gevolgd, maar er was meer te doen in de stad. Bijvoorbeeld de afsluiting van het Bachfestival. De zon scheen, Dordrecht bruiste, de terrassen zaten vol, het leek even alsof er geen donkere wolken boven de Nederlandse kunst en cultuur hangen, nu we aanstonds een kabinet krijgen waarin een uitgesproken cultuurvijandige haatpartij is vertegenwoordigd. Niet eens een echte partij maar een stichting onder een dictator als eenhoofdig bestuurslid. Op mijn leeftijd telt elke dag genieten als een belangrijke dag. Gelukkig is de boekenmarkt er aanstaande zondag en hebben we in het weekeinde daarna het heerlijke Big Rivers-festival. Hoe lang nog?

Lees meer

26 06, 2024

Komt dat horen!

Door Kees Klok|2024-06-26T10:19:42+00:0026 juni, 2024|Tags: boekpresentatie, Dordrecht, geschiedenis|0 Reacties

Het is even zomer. Heerlijk. Het zwoele weer maakte zelfs de derde helft van de waardeloze wedstrijd Nederland-Oostenrijk op het terras van de Visser tot een genoegen. Vandaag wordt het nog ietsje warmer dan gisteren. Ik vind het prima, mijn limiet ligt zo’n beetje bij de vijfendertig graden boven nul, maar ik vraag me af hoeveel belangstellenden de verleidingen van het terras zullen trotseren om naar de presentatie te komen van de Keurbijbel, vanmiddag om 16.00u in de Dordtse openbare bibliotheek aan de Groenmarkt.

Aan mij zal het niet liggen. Ik ga met plezier de laatste hand leggen aan mijn verhaal, dat zal gaan over wat een Statenbijbel nu precies is, wat Dordrecht daarmee te maken heeft en hoe het komt dat de stad vanaf eind zestiende tot in de eerste helft van de zeventiende eeuw het centrum van de calvinistische boekdrukkerij was.

Ook in latere perioden kent Dordt, waar voor 1572 geen drukker te bekennen was, een aantal belangrijke boekdrukkers annex uitgevers, zoals de familie Van Braam, waarvan een dochter uiteindelijk trouwde met een telg uit een andere drukkersfamilie, Blussé. Tot begin twintigste eeuw was de firma Blussé & Van Braam actief in Dordt, zei het tenslotte uitsluitend als boekhandel aan het Scheffersplein. Als je denkt dat het vanmiddag over een saai onderwerp gaat, dan zit je geweldig fout, knoop dat maar even in je oren. Er is trouwens een borrel na. Prima met deze heerlijke temperaturen.

Lees meer

21 06, 2024

Grote Markt

Door Kees Klok|2024-06-21T13:09:37+00:0021 juni, 2024|Tags: Dordrecht, herinneringen|0 Reacties

Ik ben geboren en opgegroeid in de negentiende eeuwse schil. Geboren op de Vrieseweg, boven de poort naar de Blekershof en na een paar jaar verhuisd naar de kosterswoning van de Remonstrantse kerk aan de Cornelis de Wittstraat. Toen ik het ouderlijk huis uitging, in 1974, betrok ik een huisje in de Marcellus Schampersstraat en vierenveertig jaar geleden kocht ik het pand waar ik nu woon, in de Transvaalbuurt, maar tussendoor, van 1977 tot 1980 heb ik heel even op de Waag gewoond, met uitzicht op het lelijkste plein van West-Europa, de Grote Markt.

Hoewel het gebouw er van buiten niet uitzag (en uitziet) vonden mijn toenmalige vriendin en ik het best een aardig flatje. Een ruime keuken, drie kamers en een toilet apart van de badkamer, zodat je ’s morgens niet in de geuren van je partner je tanden hoefde te poetsen. De badkamer was voorzien van een lavet, een betonnen bak op ongeveer een meter hoogte van de grond, waar je in moest klimmen om te kunnen douchen. Bepaald onhandig als je lekker samen een stortbad wilde nemen, maar ideaal voor de amateurfotograaf die ik toen was. De badkamer had geen ramen, je legde een plank over het lavet en je kon naar hartelust afdrukken in je doka.

Die doka was een van de dingen die ik miste, toen ik in 1980 mijn huidige woning kocht en natuurlijk de aanwezigheid van Visser, de stamkroeg, om de hoek. Het zelf foto’s afdrukken heb ik toen snel opgegeven. De stamkroeg ben ik tot op de dag van vandaag trouw.

Lees meer

17 06, 2024

Hemd

Door Kees Klok|2024-06-17T14:52:27+00:0017 juni, 2024|Tags: domheid, lezen|0 Reacties

Steeds weer stuit ik op voorbeelden van slecht lezen. Ik kreeg een heleboel sympathieke reacties op mijn blog over het ziekenhuisavontuur. Goed bedoeld, wordt op prijs gesteld, maar de talloze wensen van ‘sterkte’ en ‘beterschap’ waren natuurlijk helemaal niet op hun plaats, want uit het stuk blijkt zonneklaar dat een en ander goed was afgelopen en ik al snel weer zo fit als een hoen was.

Nu is dit een voorbeeld waar je je onmogelijk aan kunt ergeren, maar wat ik wel bedenkelijk vind zijn sommige reacties op mijn ‘Warnaars’, miniaturen waarin de fictieve persoon Warnaar aan het woord is. Warnaar heeft bepaalde opvattingen en meningen, maar Warnaar is niet dezelfde persoon als zijn schepper. Hij is een verzonnen iemand die een rol speelt in een stukje literaire fictie. Jawel, hij is kritisch op van alles en nog wat en pissig over vele dingen, maar dat wil niet zeggen dat de schrijver van dat literaire proza die mening deelt, je kunt hen niet 1 op 1 vergelijken.

Dat doet een meneer X op Facebook wel. Die zint het niet dat Warnaar de kabinetsformatie een soap vindt en Wilders en aanhang extreem rechts noemt en gaat dan los met irritant geroep over ‘dat is jou onwaardig Kees’ en nog wat van dat gepruttel. Uiteraard heb ik dit voorbeeld van slecht lezen, of in dit geval kan ik beter zeggen van het niet door hebben wat het verschil tussen een schrijver en een verhaalfiguur is, van mijn Facebookpagina geschrapt. Het zou onaardig zijn zo iemand in zijn hemd te laten staan.

Lees meer

13 06, 2024

Met de schrik vrijgekomen/Got away with it

Door Kees Klok|2024-06-13T11:31:26+00:0013 juni, 2024|Tags: Albert Schweitzer ziekenhuis, Leonie Holshuijsen|0 Reacties

Ik ben weer eens met de schrik vrijgekomen. Zo sta je te swingen op een popfestival en zo word je met een ambulance naar het ziekenhuis afgevoerd. Wat was er aan de hand? Gistermorgen werd ik plotseling duizelig. Ik heb weleens dat ik even een licht gevoel in mijn hoofd heb en op een wolk lijk te lopen, maar dat is meestal heel snel voorbij. Gisteren ging het niet voorbij en dus heb ik uiteindelijk de huisarts gebeld, die onmiddellijk langs kwam. Om een lang verhaal kort te houden: het kon een herseninfarct zijn of een storing aan het evenwichtsorgaan. Gelukkig heb ik een huisarts die geen risico’s neemt en dus werd de ambulance gebeld.

In het Albert Schweitzer ziekenhuis werd direct met grote voortvarendheid een CT-scan gemaakt en werden allerlei tests gedaan. Ik moest aanvankelijk een nachtje ter observatie blijven, hoewel de duizeligheid langzamerhand was verdwenen. Na nog een serie tests, sloten de artsen een vasculair probleem echter toch uit. Conclusie: een storing in mijn evenwichtsorgaan. Mijn goede vriendin Lé, die direct te hulp was geschoten en wat spullen voor de nacht was gaan halen, kon me alsnog naar huis brengen. Daar hebben we bij een bakkie koffie van de schrik zitten bekomen. Naar de kroeg ben ik daarna maar even niet gegaan.

Once again I got away with it. One moment you are swinging at a pop festival and a couple of days later you are taken to hospital in an ambulance. What happened? Yesterday morning I suddenly felt dizzy. I sometimes feel light-headed for a moment and feel like I’m walking on a cloud, but that usually passes very quickly. Yesterday it didn’t go away and so I finally called my GP, who came immediately. To make a long story short: it could have been a cerebral infarction or a balance organ problem. Luckily I have a GP who doesn’t take any risks, so the ambulance was called.

A CT scan was immediately made with great speed at the Albert Schweitzer hospital and all kinds of tests were done. I initially had to stay overnight for observation, although the dizziness gradually disappeared. However, after another series of tests, the doctors ruled out a vascular problem. Conclusion: a disturbance in my balance organ. My good friend Lé, who immediately came to help and went to get some things for the night, took me home. There we recovered from the adventure with a coffee. After that I stayed home thinking going to my local wasn’t such a good idea.

Lees meer

10 06, 2024

Guilty pleasure

Door Kees Klok|2024-06-10T14:40:45+00:0010 juni, 2024|Tags: Dordrecht, Leonie Holshuijsen, Wantijpop|0 Reacties

Zaterdag 8 juni was ik met vrienden bij Wantijpop, het grote, gratis popfestival dat ieder jaar in juni in Dordrecht plaatsvindt. Hoewel het weer fris was, we zitten in een vroege herfst, hadden we geluk dat het niet regende. Het was geweldig druk, ik denk de drukstbezochte editie tot nu toe. De krant sprak van een recordaantal bezoekers. Ondanks de enorme drukte zat de sfeer er goed in. Bij Claude stonden we vlak voor het podium, een waagstuk want ik wist niet of mijn rug het zou uithouden, maar bij verschillende nummers stond opa Klok lekker mee te swingen. Daarna moest ik wel even een plekkie zoeken om te zitten, maar al met al ging het goed. De PRF-behandeling die ik onlangs had aan een zenuwknoop lijkt vooralsnog goed aan te slaan.

Claude heeft wel veel jonge fans, viel me op. Vooral meisjes van een jaar of veertien, vijftien, die van alle nummers ook de (gedeeltelijk) Franse teksten vrolijk meezongen. Dat wordt veel Frans in het eindexamenpakket in de komende jaren, denk ik. Duits mag er wat mij betreft ook wel weer in, desnoods verplicht. Ik vind het iedere keer weer gênant als ik hoor dat Duitse toeristen in de stad Engels moeten spreken, omdat er in de horeca nauwelijks meer een jonge Dordtenaar is die Duits spreekt. Dan voel ik de verloedering van ons onderwijs door merg en been gaan. Nauwelijks iets weten van aardrijkskunde en geschiedenis, beroerd kunnen lezen en slechts matig Engels spreken, meer niet, en dan denken dat je wel even naar de universiteit kan.

Ik wil niet zeggen dat vroeger alles beter was, maar het onderwijs dat ik zelf heb genoten vanaf de havo-top van de Gemeentelijke Pedagogische Akademie (geweldige school met vooruitstrevende K in de naam, maar later door de gemeente verkwanseld aan Rotterdam) in ieder geval wel. Toen ik geschiedenis ging studeren kon je maar beter je talen kennen. Anders kwam je niet ver in de Griechische Geschichte van Erich Bayer en snapte je geen zak van de onvertaalde Franse citaten in de toenmalige editie van Herfsttij der Middeleeuwen van Johan Huizinga.

Het muzikale hoogtepunt van Wantijpop vond ik het optreden van Vera and the Sleepover Club. Die speelden op het Popcentralepodium, maar hadden wat mij betreft op het hoofdpodium mogen staan. Na dat optreden ben ik langzamerhand afgedropen naar huis, want men moet de goden niet verzoeken. In de buurt van dat podium verkochten ze trouwens goede patat. Een guily pleasure hoort er natuurlijk bij!

Foto: Lé Holshuijsen

Lees meer

9 06, 2024

Zwaluwenzang

Door Kees Klok|2024-06-09T10:35:13+00:009 juni, 2024|Tags: boeken, letteren|0 Reacties

Twee weken geleden was ik bij de presentatie van Hans Erkens zijn roman Zomervogels in de fraaie Trinitatiskapel in Dordrecht. Ik heb het boek ondertussen met veel plezier gelezen en daarover wat geschreven op mijn histoblog. Lezen, het blijft een van de dingen die ik het allerliefst doe!

Lees meer

5 06, 2024

Nieuws

Door Kees Klok|2024-06-05T12:03:48+00:005 juni, 2024|Tags: boeken, FC Dordrecht|0 Reacties

Ik ga verhuizen. Hier kunnen jullie daar alles over lezen. Het is enigszins noodgedwongen maar desalniettemin van harte. Sinds enige tijd heb ik ook weer eens een boekbespreking op mijn histoblog gezet. Binnenkort volgt er nog een.

Lees meer

Blog van Kees