geschiedenis

Zestien jaar alweer

Het is vandaag alweer zestien jaar geleden dat de eerste stadsdichter van Dordrecht,  Jan Eijkelboom, overleed. Ik denk nog vaak aan hem en lees ook regelmatig nog zijn gedichten. Hij was de grote man achter de Dordtse Dichterskring (door sommige leden ook wel Dichtkring genoemd), waar ik nog steeds lid van ben. Hij vertelde tijdens onze samenkomsten vaak prachtige verhalen. Als dichter heb ik veel van hem geleerd en ik ben nog altijd een beetje trots dat de veranda van het huis van Stella en mij, waar hij op een zonnige dag eens koffie dronk, hem aanzette tot zijn gedicht Veranda’s vooral. Stella heeft een aantal gedichten van Jan in het Grieks vertaald, waar ze in verschillende tijdschriften verschenen. Slechts enkele maanden nadat Stella overleed, moesten we afscheid nemen van Jan. Twee mensen die ik met liefde en weemoed gedenk. De foto nam ik in 2004, toen we met een groepje Dordtse en Zeeuwse dichters rond het tijdschrift Ballustrada, waaronder Stella en Jan, optraden in Middelburg. De man die signeert is dichter Andre van der Veeke, hoofdredacteur van Ballustrada.

Door |2024-02-27T13:42:17+00:0027 februari, 2024|Tags: , |0 Reacties

Schaker

Het gebeurt nog weleens dat ik door een bekende, inmiddels gepensioneerde, Dordtse journalist word aangeduid als schaker. Het klopt, ik heb in mijn jonge jaren gespeeld bij Schaakclub Dordrecht, destijds in de landbouwschool aan de Oranjelaan. Later ging ik spelen bij Groothoofd, in een lokaal aan het Steegoversloot, en tenslotte heb ik een tijdje meegedaan bij De Willige Dame, toen die schaakte in Visser aan de Groenmarkt.

In mijn tijd als bestuurslid van de stichting Bobby Kinghe deden we mee aan het plaatselijke teamschaak. Viertallen die namens een organisatie of bedrijf een competitie speelden. Bij Bobby Kinghe zat Kees Buddingh’ aan het eerste bord, Gerrit de Wolf aan het tweede en Han van Gorkom aan het derde. Ik was de vulling voor het vierde bord.

Soms won ik weleens, maar een groot schaker ben ik nooit geworden. Het was leuk, maar geen roeping. De geschiedenis en de schone letteren waren van meer belang. Toen De Willige Dame van Visser verhuisde naar de Trinitatiskapel ben ik ermee gestopt. Een paar keer werd ik gevraagd om weer mee te doen, maar schaken zonder er een sigaartje bij te mogen roken, nee, dank u, ik houd het liever bij de aangename herinneringen.

Door |2024-02-25T10:53:55+00:0025 februari, 2024|Tags: , , |0 Reacties

Trouwdag

Dit is de enige foto die ik heb waarop alle vier mijn grootouders staan. Vooraan opa en oma Klok en daar achter opa en oma Bekker. Hij is gemaakt op de trouwdag van mijn ouders, 29 oktober 1947. Vandaar de deftige kleding en de hoge hoed van grootvader Bekker. Ze trouwden eerst in het stadhuis van Dordrecht en daarna in de Augustijnenkerk. Van de huwelijksdag is een film gemaakt door mijn vaders zus, tante Marie. Helaas is tante Marie jong overleden en is de film zoekgeraakt voordat ik hem heb kunnen zien.

Door |2024-02-23T14:24:03+00:0023 februari, 2024|Tags: , |0 Reacties

Lezingen

Behalve dat ik af en toe werk als stadsgids in Dordrecht, voor Ontdek Dordrecht, geef ik ook regelmatig lezingen. Die gaan over verschillende onderwerpen. Bijvoorbeeld over het ontstaan van Dordrecht of andere locale onderwerpen zoals de geschiedenis van de Dordtse letteren of beroemde Dordtenaren. Ook geef ik lezingen over onderwerpen uit de geschiedenis van het moderne Griekenland of Cyprus. Nog niet zolang geleden ging het bij een gezelschap over de geschiedenis van Cyprus ten tijde van de Lusignans (1192-1489), toen het een klein, maar in een korte periode regionaal invloedrijk koninkrijk was. Aan verschillende universiteiten gaf (en geef) ik gastcolleges over Griekse onderwerpen, zoals De metamorfose van Thessaloniki (1900-2000) of Griekenland en de VS, een moeizaam huwelijk (1947-1967). Ik ben voor lezingen te boeken, maar onder voorwaarden. Zo vraag ik altijd een honorarium, want gratis werkende loodgieters bestaan ook niet, en moet bij lange reistijden voor een hotelkamer worden gezorgd. Aan afgelegen oorden die met het openbaar vervoer moeilijk te bereiken zijn begin ik niet meer.

Door |2024-02-20T10:55:32+00:0020 februari, 2024|Tags: , , |1 Reactie

Goede voornemens

Gisteren heb ik mijn laatste ‘Praatje’ van 2023 opgenomen en op mijn Youtube-kanaal gezet. Ik ‘vlog’ (wat een rotwoord) daar al jaren. Enerzijds plaats ik ‘Boekenpraatjes’, waarin ik boeken bespreek, voornamelijk romans en geschiedkundige werken. De ‘Praatjes’ zou ik ook aan de stamtafel in de kroeg kunnen houden. Gewoon leuk om te doen en zolang het me plezier geeft ben ik van plan om er mee door te gaan.

Voor 2024 wil ik me in de ‘Boekenpraatjes’ meer gaan richten op geschiedkundige werken. Geschiedenis is tenslotte mijn vak. Daarnaast wil ik in andere ‘vlogs’ (kunnen we daar echt niet een mooier woord voor bedenken?) ook wat meer inhoudelijke aandacht aan geschiedenis gaan besteden, als ik daar tijd voor kan vrijmaken, want ook in het komende jaar wil ik doorgaan met onderzoek naar de geschiedenis van Dordrecht en mij verder verdiepen in die van het moderne Griekenland, Cyprus en de Levant. Ik stel mij voor af en toe een verhaal op te nemen over een onderwerp waar ik mee bezig ben, of ik neem misschien weleens een van de lezingen op die ik regelmatig houd.

Wat lezingen betreft, daar kun je me voor boeken. Wel moet het niet te ver van Dordrecht zijn en treed ik slechts bij uitzondering ’s avonds op. Het moet tenslotte leuk blijven en gratis is het natuurlijk niet, dat zeg ik er ook maar direct bij.

Om je een idee te geven: in het recente verleden gaf ik onder meer lezingen over de geschiedenis van de Dordtse Letteren, over het Departement Dordrecht van de Maatschappij tot Nut van ’t Algemeen, de geschiedenis van de Dordtse Riedijk, Cyprus ten tijde van de Lusignans, de Griekse Burgeroorlog en de geschiedenis van Thessaloniki.

Door |2023-12-19T13:03:17+00:0019 december, 2023|Tags: , , , |0 Reacties

Kroegcollege

Sinds een paar jaar organiseren collega historicus Remy Balistreri en ik zogenaamde kroegcolleges in Visser’s Poffertjes, Groenmarkt 9 in Dordrecht. Kroegcolleges zijn gratis toegankelijke, laagdrempelige lezingen over een keur van interessante onderwerpen, soms Dordtse, maar soms ook niet. Zij worden van oktober tot en met april gehouden op iedere eerste donderdag van de maand. De colleges duren maximaal een uur, waarna er gelegenheid is tot napraten.

Het kroegcollege van donderdag 7 december zal worden gegeven door Ton Molendijk. Hij was 35 jaar verbonden aan de Erasmus Universiteit Rotterdam, waarvan ruim 33 jaar als pedel. Hij was daarnaast binnen de Dordtse samenleving in verschillende vrijwilligersorganisaties actief. Zo was hij meer dan 25 jaar voorzitter van het Centraal Comité Oranjedag Dordrecht, dat verantwoordelijk is voor de activiteiten rond Koningsdag en andere nationale feest- en gedenkdagen.

In zijn kroegcollege getiteld ‘Academische Rituelen, oorsprong en gebruik’ zal hij, vanuit zijn ervaringen als pedel (ceremoniemeester), vertellen over de tradities bij academische plechtigheden, die binnen de universitaire wereld een belangrijke plaats innemen en waarvan weinig bekend is buiten deze kring. Op de avond zullen ook de huidige pedel van de Erasmus Universiteit en enkele jonge collega’s acte de présence geven.

Het kroegcollege begint om 20.00u, inloop vanaf 19.30u.

Foto: Visser’s Poffertjes

Door |2023-12-06T13:45:37+00:006 december, 2023|Tags: , , |0 Reacties

Agenda

Komend weekeinde heb ik het een beetje druk. Vrijdagavond spreek ik in de Trinitatiskapel in de Vriesestraat bij de presentatie van ‘Leeuw & Zwaard’ van Edjo Frank. Zaterdag houd ik een praatje over Johannes Eusebius (Janus) Voet in de Augustijnenkerk. Voet was een veelzijdige figuur, die vooral bekend is geworden door zijn grote aandeel in de psalmberijmingen van 1773. Hoe veelzijdig hij verder was, zal uit mijn praatje blijken. Twee keer spreken in een kerk dus. Ze hebben gemeen dat ze van binnen zeer fraai zijn, maar helaas niet gezegend met een goede akoestiek. Het enige kerkgebouw in Dordrecht dat ik ken met een perfecte akoestiek, is de Remonstrantse kerk in de Cornelis de Wittstraat. In de Augustijnenkerk ligt Aelbert Cuyp begraven en daar zijn mijn ouders in 1947 getrouwd. Voet ligt in de Nieuwkerk begraven. Van de akoestiek in de Remonstrantse kerk heb ik in mijn jeugd, als zoon van de kosteres, dankbaar met vrienden gebruik gemaakt, want als tiener had je in de jaren zestig uiteraard een bandje en in die kerk konden we ongestoord repeteren, maar dit alles uiteraard terzijde.

Door |2023-11-13T15:08:03+00:0013 november, 2023|Tags: , |0 Reacties

The Lady of Shalott

In 1848 richtte een aantal Engelse kunstschilders de Pre-Raphaelite Brotherhood op, een beweging die zich afzette tegen de ‘officiële’ academische schilderkunst, zoals voorgeschreven door de Royal Academy of Arts. De Pre-Raphaelieten wilden terug naar de ‘eenvoudige’ schilderkunst van voor Rafaël (1483-1520). Na 1860 verandert de beweging enigszins van karakter. Men gaat meer en meer het zogenaamde estheticisme aanhangen, waarbij de schoonheid, de esthetische waarde, van een kunstwerk het belangrijkste werd. Vaak hadden deze schilderijen een melancholische ondertoon, die mij vooral in mijn studententijd nogal aansprak. In enkele kritieken van mijn dichtbundels wordt ook gewag gemaakt van een lichte melancholie in sommige van mijn gedichten. Een mooi voorbeeld van de latere Pre-Raphaelieten vormt het werk van John William Waterhouse (1849-1917). Een van zijn bekendste schilderijen is The Lady of Shalott, geïnspireerd door het gelijknamige gedicht van lord Alfred Tennyson, dat gaat over de Arthurlegende uit de Engelse geschiedenis. Het schilderij is te zien in de Tate Gallery in Londen.

Door |2023-11-13T15:10:12+00:0010 november, 2023|Tags: , |0 Reacties

Talk-show over de jaren zestig

Op 8 november ben ik een van de gasten in de talk-show van Kees Thies en Marjolein Meijers, in theater Kunstmin in Dordrecht. Het thema waarover wij ons buigen is ‘de jaren zestig’. De jaren zestig, die zich mijns inziens uitstrekken vanaf de loonexplosie in 1963 tot de oliecrisis van 1973, betekenden op een aantal, vooral sociaal-culturele, terreinen een belangrijk breukvlak in de geschiedenis. We gaan bekijken hoe deze periode nog doorwerkt in onze tijd.

Door |2023-11-08T11:42:33+00:002 november, 2023|Tags: , , |0 Reacties
Ga naar de bovenkant