De tijd zal het leren
Het lijkt wel boekenweek. Vorige week woensdag de presentatie van ‘Bizarrien’ van Ronald Peters Favier en mijn dichtbundel ‘Voor je het weet’, in Visser in Dordrecht. Afgelopen zondag de (zeer geslaagde) presentatie van de roman ‘Zomervogels’ van Hans Erkens in de Dordtse Trinitatiskapel en aanstaande zondag reis ik naar Rotterdam voor de presentatie van de dichtbundel ‘Nulpunt’ van Yvonne van der Haven bij Van Gennep op de Oude Binnenweg.
Ondertussen liet het Griekenland Magazine weten te gaan vernieuwen en daarom te stoppen met mijn column. Omdat ik vanaf de oprichting aan het blad meewerkte en het me eerlijk gezegd langzamerhand wat te veel begon te worden, was dat ook voor mij een goed moment om mijn laatste column in te sturen. Zo blijft er weer wat meer tijd over voor de projecten waarmee ik bezig ben: het negende deel van mijn serie literaire-dagboeken, een derde boek met brieven aan Stella, de voorbereiding van een boek (of serie artikelen) over de 18e eeuw en wie weet misschien een bundeling van een aantal columns uit het Griekenland Magazine. De tijd zal het leren, want ik heb ook mijn lezingen nog en mijn leuk bijbaantje als stadsgids .
Stoomtractie
Dit weekeinde was weer het tweejaarlijkse stoomfestival in Dordrecht. Ik vond het, ondanks het kwakkelweer, zoals altijd een geweldig evenement. Ik zit er letterlijk bovenop, want de stoomtrein die van station Dordrecht CS naar Baanhoek rijdt en vice versa, komt vlak langs mijn huis.
Dat doet me altijd denken aan mijn jonge jaren, als we op vakantie waren bij mijn oom en tante in Engeland. Achter hun huis was een park en vlak daarachter liep de spoorlijn van Liverpool naar Manchester. Tot 1968 reden er in het Verenigd Koninkrijk nog stoomtreinen en regelmatig deed ik met mijn neven aan train spotting. Ik heb wat van die machtige machines langs zien denderen en zelf ook nog regelmatig in zo’n stoomtrein gezeten. Als je ’s zomers door een tunnel reed moesten als de bliksem de ramen van het compartiment dicht, anders zat je onder de roet.
De locomotieven van de Dordtse stoomtrein zijn overigens niet in Engeland, maar in Duitsland gebouwd. Dat vernam ik van mijn collega Guus de Landtsheer, een expert op het gebied van treinen. Als je de machines goed onderhoudt, zijn ze bijna onverslijtbaar. Ik moet daar weleens aan denken als ik voor de zoveelste keer vertraging op het spoor heb wegens een kapotte trein die in de weg staat. Misschien moeten we gewoon weer terug naar de stoomtractie. Ik ben onmiddellijk voor. Ook omdat mijn Rotterdamse opa machinist was op een stoomlocomotief. Toen de NS in 1958 de laatste stoomlocomotief de deur uitdeed, nu ja, niet helemaal, de 3737 staat in het Spoorwegmuseum in Utrecht, was opa al een aantal jaren met pensioen, maar hij kwam vaak naar ons in Dordrecht (hij had als oud-machinist altijd vrij reizen eerste klas) met zijn prachtige verhalen over het spoor.
Ook de vlootschouw was weer indrukwekkend, ondanks de regen. ‘Het is maar water,’ zou mijn goede vriend Gerard zeggen, maar ik ben toch maar sneller dan anders een plekje in Costa d’Oro gaan zoeken. Gelukkig was het zaterdag en zondag gedeeltelijk droog, zodat ik zonder nat pak die prachtige schepen (ik kan er ook niets aan doen, maar mijn Dordtse opa was zeeman, ook altijd met geweldige verhalen) kon bewonderen en al die andere stoommachines die de Industriële Revolutie, de basis van onze moderne maatschappij, mogelijk maakten. Veel van de antieke bussen waren trouwens ook een feest der herkenning. Even terug naar vroeger tijden. Daar word ik als historicus gelukkig van.
Een mooie middag/ Ένα όμορφο απόγευμα
De presentatie van de verhalenbundel van Ronald Peters Favier en van mijn dichtbundel, gisteren in Visser in Dordrecht, werd goed bezocht. Het was een mooie middag, met daarna een gezellig etentje met een goede vriendin bij restaurant Olympiada. Mijn boek (Voor je het weet) is verkrijgbaar via de boekhandel, maar ook direct te bestellen bij de uitgever of bij mij. Als je direct bij mij bestelt kun je vermelden of je het eventueel gesigneerd wil hebben.
Η παρουσίαση της συλλογής διηγημάτων του Ronald Peters Favier και της ποιητικής μου συλλογής, χθες στο Visser της Ντόρντρεχτ, είχε μεγάλη προσέλευση. Ήταν ένα όμορφο απόγευμα και ακολούθησε ένα ωραίο δείπνο με μιά καλή φίλη στο εστιατόριο Olympiada. Το βιβλίο μου (Voor je het weet) είναι διαθέσιμο από τα βιβλιοπωλεία, αλλά μπορείτε επίσης να το παραγγείλετε απευθείας από τον εκδότι ή από εμένα. Εάν παραγγείλετε απευθείας από εμένα, μπορείτε να υποδείξετε εάν θα θέλατε να υπογράφω.
Foto: Lé Holshuijsen
Planning the future/ Σχεδιάζοντας το μέλλον
I am quite happy my new collection of poetry is going to be presented this afternoon at Visser in Dordrecht. It contains poems which I wrote during the past six years. Though I love writing poetry and translating it (providing I have time) I write much more prose. Short stories, essays, reviews, pieces on history and of course my diary of which I have got almost 104 volumes, starting in August 1975. I am now contemplating writing another history book for which I do some research in the local archives concerning the 18th century. Though I graduated in contemporary history I am getting more and more interested in the fascinating 18th century. In the autumn I will contribute an article about the ‘spirit’ of the 18th century to the Dutch literary magazine Ballustrada.
Είμαι πολύ χαρούμενος που η νέα μου ποιητική συλλογή θα παρουσιαστεί σήμερα το απόγευμα στο Visser στο Ντόρντρεχτ. Περιέχει ποιήματα που έγραψα τα τελευταία έξι χρόνια. Αν και μου αρέσει να γράφω ποίηση και να τη μεταφράζω (εφόσον έχω χρόνο), γράφω πολύ περισσότερη πρόζα. Διηγήματα, δοκίμια, κριτικές, κομμάτια για την ιστορία και φυσικά το ημερολόγιό μου από το οποίο έχω σχεδόν 104 τόμους, ξεκινώντας τον Αύγουστο του 1975. Σκέφτομαι τώρα να γράψω ένα άλλο βιβλίο ιστορίας για το οποίο κάνω κάποια έρευνα στα τοπικά αρχεία σχετικά με το 18ο αιώνας. Αν και αποφοίτησα στη σύγχρονη ιστορία, όλο και περισσότερο ενδιαφέρομαι για τον συναρπαστικό 18ο αιώνα. Το φθινόπωρο θα συνεισφέρω ένα άρθρο για το «πνεύμα» του 18ου αιώνα στο ολλανδικό λογοτεχνικό περιοδικό Ballustrada.
Nog acht dagen
Nog acht dagen, dan worden mijn dichtbundel ‘Voor je het weet’ en de verhalenbundel ‘Bizarrerien’ van Ronald Peters Favier door Liverse gepresenteerd in Visser’s Poffertjes, Groenmarkt 9 in Dordrecht. Ik zet het er nog maar even bij voor wie mijn wereldberoemde stamkroeg niet kent. We beginnen om 17.00u, weest op tijd!
Vanmiddag om 14.30u ben ik in de uitzending bij Via Cultura. Ik vertel daar over het boek in het bijzonder en over de dichtkunst in het algemeen, tenminste, als daar naar wordt gevraagd. Het is prachtig zomerweer, maar je kunt Via Cultura terugkijken, dus ga gerust naar een terras of ergens op een strand liggen bakken. Je kunt ook naar de interessante tentoonstellingen in het Dordrechts Museum over Pictura en de gebroeders Van Strij of Kunst voor de kost. Ze hebben daar airco en een lommerrijke tuin. Ook nooit weg bij 28 graden.
Foto: Henk Littel
Presentatie nieuwe dichtbundel
Dit is hem dan, de nieuwe dichtbundel. Hij wordt op 22 mei aanstaande om 17.00u gepresenteerd in Visser’s Poffertjes, Groenmarkt 9 in Dordrecht, samen met de verhalenbundel BIZARRERIËN van Ronald Peters Favier. Het programma wordt nader bekend gemaakt. Tot en met de presentatie kan het boek met korting worden aangeschaft (12,50 euro, zie de website van de uitgever. Daarna kost hij 15,95 euro). De toegang is gratis, maar omdat het druk dreigt te worden, raad ik iedereen aan niet op het laatste ogenblik te komen.
In blijde verwachting
Soms gebeuren dingen sneller dan gedacht. Zelfs in de wereld der schone letteren. In mei al komt mijn nieuwe dichtbundel Voor je het weet uit. Met de uitgever, Liverse, zijn we aan het bekijken wanneer hij wordt gepresenteerd. Dat zal hoogstwaarschijnlijk ook in mei zijn en uiteraard in Dordrecht, niet alleen de oudste stad van Holland, maar ook nog eens de navel van de wereld. Vraag dat maar aan Zeus. Het is een bundel die begint met een lofzang en eindigt met een testament. De conclusies zijn aan de lezer.
Wat een week weer!
Het was weer een drukke en veelbewogen week. Hij begon met een stadswandeling door Dordrecht met Vlaamse bezoekers, waarna bleek dat in de stamkroeg (Visser, Groenmarkt 9, weten jullie nog?) keigoeie muziek was (Bad Case and the Roadies).
De maandag was voor de schone letteren, met ’s middags een vischje bij Centre Ville, waar, zoals algemeen bekend, in 1891 mijn grootvader is geboren. Altijd een soort thuiskomen dus.
Op dinsdag was ik bij een interessante lezing over de veelzijdige tentoonstelling Eureka! in museum Het Hof van Nederland, waarna ’s avonds familie op visite kwam.
’s Woensdags met collega Guus gewerkt in het Dordtse archief met ’s avonds een smakelijke stamppot in de stamkroeg. Iedere woensdag zolang de R in de maand is. Moeten jullie ook eens doen. Lekker, gezellig en de kosten zijn zeer billijk.
Donderdags heb ik me voornamelijk verdiept in de 18e eeuwse rechtspraak met ’s avonds een lezing bij Oud-Dordrecht in de Trinitatiskapel over locale cartografie. Ook dat was bijzonder boeiend.
Tenslotte heb ik op vrijdag voor Via078 een stuk geschreven over de lezing en het bezoek van dinsdag aan de tentoonstelling Eureka! Ik zou gaan kijken als ik jou was.
Nieuwe overdenking
Warnaar leest tijdens het ontbijt vaak de krant. Daarin vond hij aanleiding voor de volgende overdenking. Hij haalt daarbij mijn boek Idioten ontloop je nergens aan, wat natuurlijk bijzonder aardig van hem is. Dat boek is trouwens ook nog gewoon te bestellen bij de uitgever.